Interview met Adams Mensah

Tijdens zijn residentie legde Adams de laatste hand aan de lange versie van zijn documentaire. De korte versie werd in het voorjaar van 2018 getoond op Canvas. De lange versie van ‘Ghana For You’ ging op 17 april 2018 in avant-première in Het Bos en in première op 24 april 2018 in CC De Kern. Adams stelde ook een filmprogramma samen van 21 t.e.m. 23 april 2018, dit in samenwerking met het Afrika Filmfestival.

Ter gelegenheid van Adams residentie, een interview:

Je hebt ervoor gekozen om tijdens je residentie samen te werken met het Afrika Filmfestival. Wat is jouw link met het AFF?

Mijn vorige film ‘Me a Belgian, my mother a Ghanaian’ werd vertoond op het AFF. Ik werd met m’n vorige film ook geregeld uitgenodigd voor festivals op het Afrikaanse continent en kwam de mensen van het AFF daar vaak tegen. Onder meer op de filmfestivals van Zanzibar en Burkina Faso heb ik de mensen achter het AFF beter leren kennen.

Wat voor films wil je programmeren in april?

Ik wil films tonen die iets te maken hebben met mijn eigen ervaringen, die een link hebben met hoe ik dingen bekijk. Vaak gaat het dan over reflecties op de samenleving. Films die me meer inzicht geven in hoe dingen in elkaar zitten of die me qua stijl kunnen boeien. Ik wil films tonen die een inkijk geven in het leven en de drijfveren van een persoon en zijn of haar omgeving. Ik ben zelf iemand die zowel bezig is met theater als film, dus films die een mix zijn van beiden kunnen mij heel erg boeien. De films die ik zal tonen zijn films die al vertoond zijn en ook films die op het programma zullen staan van het Afrika Filmfestival dat van 20 april t.e.m. 5 mei 2018 loopt.

Waarom ben je filmmaker geworden?

Als kind al acteerde ik in Ghana in kerktoneeltjes en op mijn veertiende ben ik naar België gekomen. Tijdens de les kreeg ik een affiche van een theatergezelschap dat op zoek was naar anderstalige acteurs. Dat gezelschap heette toen Kopspel, de voorloper van kunstZ. In april 2006 had ik mijn eerste kennismaking met theater in België en in december 2007 speelde ik mee in 'Genesis' van kunstZ. Ik wist meteen dat ik wilde blijven spelen. Ik heb nadien ook met andere gezelschappen gewerkt.

Na een tijdje merkte ik dat ik als zwarte acteur moeilijk aan een job zou geraken, dat er weinig rollen waren waarvoor ik in aanmerking kwam. Ik keek naar theaterstukken en televisie en zag niemand zoals mezelf. Daarnaast merkte ik ook dat ik graag meedacht met de regisseurs van de stukken. Uiteindelijk ben ik filmregie gaan studeren om jobs te creëren voor mezelf en andere mensen in een gelijkaardige positie.

Mijn eerste poging om een film te maken was in 2011, ‘Genade’. Mijn eerste echte film was in 2016, ‘Me a Belgian, my mother a Ghanaian.’ Die film is gemaakt uit wanhoop. Ik miste mijn moeder en wilde terug naar Ghana om voor mijn zieke moeder te zorgen. Ik heb alles gefilmd. Uit dat beeldmateriaal is mijn eerste film ontstaan. Het was oorspronkelijk niet de opzet, ik wilde de beelden gewoon tonen aan mijn zus, maar onderweg merkte ik dat het me lukte om er een film van te maken.

Die reis terug naar Ghana heeft veel veranderd voor mij. Het was voor mij een meerwaarde om tussen de twee werelden te kunnen reizen. Het maakt me rijker als mens. Mijn nieuwe project ‘Ghana For You’ is ontstaan tijdens het maken van ‘Me a Belgian, my mother a Ghanaian’. Een visum krijgen voor mijn moeder was een heel gedoe en vanuit die situatie is het idee voor ‘Ghana For You’ beginnen groeien.

Via film leer ik mezelf beter kennen, ik ben op zoek naar antwoorden. Ik reflecteer vaak over mijn eigen situatie. Ik ben niet naar België gekomen uit armoede, ik ben gekomen omdat mijn vader wilde dat ik hem volgde. I have the privilige, and now I am questioning myself. Als ik in Ghana was gebleven, hoe zou mijn leven zijn? Ik geloof dat ik er daar ook iets van zou maken. Ik had dezelfde ambities in Ghana als in Europa. In Ghana denken veel mensen echter dat leven in Europa het beste is wat je kan overkomen.

De films die ik maak liggen in de lijn van wat ik zie en beleef, van de verhalen die mij omringen. Ik kies ervoor om films te maken vanuit een persoonlijke insteek. Omdat een eigen ervaring altijd klopt. Je kan het niet eens of oneens zijn, je kan niet zeggen ‘uw ervaring klopt niet’. Als je me binnen tien jaar vraagt “Adams, hoe zit je leven in elkaar?”, kan ik zeggen, “Ga naar mijn films kijken.”

De films die ik in april zal tonen, zijn ook films over persoonlijke verhalen.

Wie is jouw voorbeeld?

Ik zie niet meteen voorbeelden, of misschien kijk ik niet ver genoeg en wil ik zelf dat voorbeeld zijn, wil ik de mensen rondom mij een voorbeeld geven om naar te kijken, dat motiveert mij ook om goeie films te maken.