VISITE FILM FESTIVAL: Fairuz Ghammam - البحر - al bahr + Heba Y. Amin - ‘I’m the Son of the Nile’ + Einstürzende Neubauten - ‘Perpetuum Mobile' + Fairuz - ‘move, move’ + Anna Petruželová - ‘P

Di 19 februari 2019
20:30

Fairuz Ghammam -  البحر - al bahr (2018, 17’)

Zintuiglijke cinema van het zuivere soort. Één enkel shot uit een andere wereld, niet echt ver weg, uit een ruimte, even uitgestrekt als claustrofobisch, even wild als rustig, even beheerst als ongecontroleerd. Radicale desoriëntatie die elk moment kan omslaan in radicale bevrijding. Geef je over en laat je meedrijven: elk verzet is nutteloos.

+ Fairuz Ghammam over ‘I’m the Son of the Nile’ (2013, 2’) van Heba Y. Amin + ‘Perpetuum Mobile’ van Einstürzende Neubauten (2004, 13’) + ‘move, move’ van Fairuz Ghammam (2005, 5’) + ‘Puddles, I don’t know’ (2018, 10’) van Anna Petruželová:

''Een ode aan de vrijheid van beweging, de verbeelding en het geduld door een reeks kortfilms en een lied.''

- ‘I’m the Son of the Nile’ - Heba Y. Amin. Op 27 januari 2011, slaagden de Egyptische autoriteiten erin de internationale internettoegangspunten van het land af te sluiten als reactie op toenemende protesten. In één weekend tijd, ontwikkelde een groep programmeurs een platform genaamd Speak2Tweet waarmee Egyptenaren hun laatste nieuws op Twitter of voicemail konden posten, ondanks het beperkte internetverkeer.

Dit project is een lopende collectie van experimentele films dat geselecteerde Speak2Tweet berichten gebruikt van voor de val van het Mubarak regime op 11 februari 2011 en deze plaatst tegenover verlaten structuren die de langdurige gevolgen van een corrupte dictatuur representeren. De revolutie werd de context waarin de emotionele staat van de Egyptisch psyche naar buiten toe werd uitgedrukt.

- 'Perpetuum Mobile’, kon ik maar films opbouwen op de manier waarop ze dit lied vormgaven!

- In ‘move, move’ beweer ik dat ik een verknochte roker ben, maar ik kan je met veel trots vertellen dat ik meer dan een jaar geleden ben gestopt.

- ‘Puddles, I don’t know’, We wachten op een plas: geen regen, gebarsten aarde, verwelkte bloemen of ritselend gras. De stad zonder plassen; mensen plaatsen kleine plastiek kommen met water voor de dieren op hun balkon. Het regent, tevredenheid. Verschillende plassen op verschillende plekken hebben verschillende vormen. Plas: iets onpraktisch: vuile schoenen. Plassen- en waterpret.

 

TICKETS: klik hier (via De Imagerie)