Cil De Vylder

resident Bosacademie

De drieëntwintigjarige Cil is gevestigd in het exotische Berchem. Na 4 jaar KSO in het middelbaar, waagde ze zich aan de Antwerpse Modeacademie. Na een jaar besloot ze naar het bruisende Brussel te trekken om daar Beeldverhaal te studeren en er te leren illustreren, schrijven en graphic novels maken. Afgelopen jaar stak ze haar diploma op zak waarop ze zich wijselijk aanmeldde voor de Bosacademie.

Cil runt een eigen zineclub in Kubus Permeke en resideert van 7 maart tot 3 mei in de expozaal in Het Bos. Ze toont nieuw werk tijdens Vruchtbare Grond in mei.

we stelden Cil enkele vragen :

Waar vind je inspiratie?

Ik denk dat inspiratie iets is waar je naar opzoek moet gaan, aan moet werken en niet gewoon op je pad zal komen, je moet je er echt voor openstellen. Tijdens het verzinnen van ideeën mag je ook niet te kritisch zijn, dan moet alles nog mogelijk zijn. Als ik vastzit in een project en geen inspiratie lijk te hebben, helpt het me te gaan wandelen in de natuur, om weg te gaan van mijn bureau, in beweging te komen, frisse lucht in te ademen en dingen in mijn omgeving te gaan observeren. Wat ook inspirerend kan zijn voor mij is naar andere kunstvormen kijken, naar een film of fotografie kijken om daarna te gaan schilderen of naar schilderijen in een museum om te schrijven,… Voor mij werkt het vaak niet om naar schilderijen te gaan kijken om te schilderen. Verschillende kunstvormen zijn het interessantst. Ik was onlangs in KMSKA en wou er wat schetsen, dit lukte me niet goed maar door er rond te wandelen kreeg ik plots een idee voor een podcast. Heel gek hoe dit werkt maar voor mij zijn verschillende inspiratiebronnen de beste manier om ideeën te vormen.

Wanneer is je favoriete moment van de dag om te creëren?

Ik krijg vaak s’ avonds een nieuwe stroom aan energie en dan komen er veel ideeën, die mag ik dan zeker niet vergeten dus dan maak ik vaak nog een paar schetsen of schrijf ik het op. Het voordeel van de avond is dat het stil is. Er zijn minder afleidingen, alles wordt rustig, er is minder volk om me heen. De berg to do’s die er s’ochtends is, is wat kleiner dus die kan me ook minder afleiden. S ’avonds is mijn hoofd soms wat helderder, dan is er plek voor nieuwe ideeën. S ’avonds is goed voor de aanzet van een idee, en dan kan ik die de dag nadien in de voormiddag uitwerken. Na de lunch krijg ik vaak een energiedipje dus doe ik soms stiekem een dutje of een wandeling als dat kan.

Beschrijf hoe kunst belangrijk is voor de samenleving.

Ik denk dat kunst belangrijk is om het leven draagbaar te maken en het proberen te begrijpen. Dat klinkt misschien heel zwaar, maar voor mij is dat alleszins zo. Ik vermoed dat veel mensen kunst nodig hebben zonder dat ze het misschien altijd door hebben. Muziek, film of een goed boek kan je zoveel troost brengen en gevoelens onder woorden (of beelden) brengen die soms moeilijk te uiten zijn. Ik zou bijvoorbeeld het heel moeilijk hebben om nooit meer muziek te horen, ik denk dat veel mensen dit zouden missen. Ik denk dat voor de mentale gemoedsrust van de samenleving kunst broodnodig is. Ik hoop ook dat kunst een manier is om het gesprek aan te gaan en verbindingen te creëren tussen mensen.

Beschrijf je ideale werkomgeving.

Ik droom ervan om later een huis te hebben waar er in de tuin een atelier is. Waardoor je altijd al een ochtendwandeling in de natuur doet door die gigantische tuin naar je atelier die omgeven is door licht en groen. Dat het er heel stil is, dat het groot genoeg is om te schilderen, te drukken of misschien zelfs keramiek te maken. Zo een eigen cocon lijkt me zalig. En dat iedereen me met rust laat haha. Manifesteren zeker?