OTARKINO voor de 34ste keer!

achtergrond: OTARKINO 29 december 2019

Genieten van een magisch filmdiner gecreëerd door Charlotte Koopman’s kookcollectief Otark en kinocurator Vincent Stroep.

Otark is een naam die geen betekenis had en nu ondertussen veel betekenis heeft gekregen.
Het toeval wil dat we later een Otarkino deden met een film van de Georgische filmmaker Otar Iosseliani, maar die man heeft dus niets met onze Genesis te maken”.

Het was Vincent die op het idee kwam na het zien van The Colour of Pomegranates, een van de grote kunstwerken van de Armeense regisseur Sergej Parajanov. Poëtische, non-narratieve films tot de jaren ’80, in combinatie met een liefdevolle maaltijd spreken tot de verbeelding.

Een diner synchroon laten lopen met een film is niet zo ongebruikelijk maar we zijn erachter gekomen dat toch niet heel veel mensen het doen, we vermoeden dat dit komt omdat het te veel werk is”.

Dit houdt hen echter niet tegen, het is reeds de zoveelste (34?) voorstelling met hart en ziel gemaakt.

Op het komende menu staat Taxi Blues, een film van Pavel Lungin (1990, SU.)

(foto's: 1e Otarkino-editie in de Hangar van Scheld'apen op 14 September 2012 met "The Colour of Pomegranates" door Mark Rietveld)